Coaching?
De meeste circuitrijders beginnen met deze hobby vanuit onvervalste passie en ondeugend enthousiasme. Mannen worden vaak weer jongens als ze het paddock op rollen met hun zorgvuldig onderhouden veel te snelle circuitwapen op de trailer. En, laten we eerlijk zijn, dat is natuurlijk ook gewoon gaaf. Het leren rijden gaat in de beginfase veelal op enthousiasme, aanleg en gevoel. In deze beginfase ervaart de beginnend circuitrijder vaak enige progressie met succesbelevingen tot gevolg. Hierdoor lijkt serieuze coaching of instructie, anders dan een voorrijder, niet een voor de hand liggende investering.

Er wordt vaak pas naar serieuze coaching gekeken als de rijder op een plateau zit en niet meer verder komt op datzelfde enthousiasme en gevoel. In deze fase werken de “tips van die snelle rijder” ook niet meer. Succesbelevingen blijven uit en onnodige ongelukken liggen op de loer.
Wanneer de rijder op een plateau zit, verder probeert te komen en daarbij onnodig ten val komt, is het om diverse redenen voor de hand liggend dat de rijder minder plezier gaat beleven in het motorrijden. De prestaties zullen ontegenzeggelijk teruglopen, wat in combinatie met het toch al verminderde plezier, voor veel rijders het einde van het circuittijdperk zal inluiden.

Het is eenvoudig om te stellen dat tijdige training en coaching de bovengenoemde situatie in veel gevallen kan voorkomen. De realiteit is echter dat men niet altijd weet wat er nog te leren valt. Het is toch best simpel eigenlijk? Later remmen en eerder gas?

Er is merkbaar een groeiend aantal rijders hun weg aan het vinden naar coaching. Zo heeft iedere rijder zijn eigen specifieke verhaal en reden om zich tot coaching te wenden.
Sommige rijders willen specifieke coaching met theoretische onderbouwing van data/video. Anderen vinden het prettig om zich te laten slepen op een tempo wat ze nét niet zelfstandig kunnen produceren om daarmee hun zogenaamde “spiegelneuronen” flink te activeren. Andere rijders hebben weer behoefte aan een basis van kennis en inzicht om beter te begrijpen hoe de complexe wereld van het rijden met een motorfiets in de war steekt. Buiten alle technische en inhoudelijke benaderingen, speelt het mentale aspect ook een zeer grote rol. Hiernaast zijn er nog tal van andere mogelijkheden, nuances en methodieken om een betere motorrijder/racer te worden.

Begin traject
Onlangs hebben we bij Motortactics een rijder in de coaching gekregen die hier voorafgaand een aantal ongelukken op de baan heeft meegemaakt. De rijder gaf aan behoefte te hebben aan basis om vanuit daar te gaan leren begrijpen wat er allemaal gebeurd. Om dit te realiseren hebben we een maatwerk traject uitgestippeld. De rijder had eerdere data en beelden van zichzelf ter beschikking en na theoretische bespreking en een praktische meting van het basis niveau kon al snel een grove lijn worden uitgezet in dit traject.

Theoretische basis
We hebben initieel theoretische les gecombineerd met het droog uitvoeren van praktische handelingen. Oftewel we hebben alle belangrijke fases theoretisch behandeld om begrip en inzicht te creëren in wat er allemaal speelt. Afwisselend hebben we verschillende handelingen stilstaand op de motor geoefend.
Tijdens deze fase vielen er duidelijk puzzelstukken op hun plek en vonden er meerdere inzichtelijke openbaringen plaats van waaruit ook steeds beter te beredeneren werd waarom eerdere situaties op de baan horizontaal en onsuccesvol geëindigd zijn.
Een andere opmerkelijke ontdekking was dat de positie van de rijder op de motor fysiek dusdanig was dat de rijder in zijn beweging beperkt werd. De kniehoek was dusdanig krap dat het verplaatsen van voetpositie vrijwel onmogelijk was. Voor specialistische taken heb je specialisten nodig dus hebben we wederom de verbinding gezocht met Bob Stöpler van Stöpler R&D.

Terwijl de rijder steeds verder theoretisch geschoold werd, werd tegelijkertijd een nieuw zadel ontwikkeld en geproduceerd door Stöpler R&D om de zitpositie van de rijder te optimaliseren.
Voor meer informatie over dit custom zadel klik hier

Na de theoretische basisprincipes te hebben gelegd, de motor ergonomisch paste bij de rijder, hebben we de absolute basisprincipes (snelheid, leunhoek, vertraging, acceleratie en rotatie) van data behandeld zodat er tijdens een training makkelijker over gepraat kon worden.

Almeria training
Om het geheel aan theorie, praktisch te laten samenvloeien tot een goede basis, hebben we een 4 daagse training op circuit Almeria georganiseerd. Door technische ondersteuning en ruime tijd kon er vanuit de rust gefocused worden op de rijtaak. De motor van de rijder werd volgehangen met camera’s, de logger werd aangesloten en als instructeur ook uitgerust met camera kon er iedere sessie maximaal getraind en geëvalueerd worden.

Er ontstond een flow van voorbespreken, focus leggen, rijden, evalueren, volgende focus leggen, rijden evalueren etc. Nagenoeg iedere sessie werd er afwisselend voor en achter de instructeur gereden, de rijposities konden per sector wisselen afhankelijk van het doel op dat moment. Iedere evaluatie werd gevoed met de camerabeelden op de tablet waardoor snel, duidelijk en gericht bijgestuurd kon worden. Het inzicht van de rijder groeide met de sessies mee, de vragen werden gerichter en oplossingen voor problemen werden al meer zelf beredeneerd. De rijder werd naar verloop van tijd voor een groot deel zijn eigen docent door zelf te beredeneren wat er nog mooier kan en op welke manier. Met de algehele progressie nam ook zichtbaar de ‘spanning’ af, het plezier nam toe en er werd al na 2 dagen al weer ondeugend tussen andere circuitrijders door gelaveerd.

Het werd duidelijk dat er een basis van kennis, vaardigheden en inzicht aan het ontstaan was, waardoor er een zekere rust ontstond. Die rust zorgde er mede voor dat er mentale ruimte overbleef om ook daadwerkelijk met de volgende taak aan de slag te gaan.

Resultaat
Waar deze rijder begon met een aantal crashes achter de rug, spanning op de motor en onnodig dicht bij de grens zitten, heeft hij zich helemaal kunnen herpakken en de ontspanning en plezier in de hobby teruggevonden. Na een aantal theoretische contactmomenten, huiswerkopdrachten en fysieke training, bezit hij nu een solide basis waarmee hij mooie tijden kan rijden met ruime marge op alle fronten. Met deze basis kan er weer plezier beleefd worden en op een veilige manier worden doorstapt naar het naastgelegen hogere niveau.

Resultaten zijn mooi maar komen zeker niet uit de lucht vallen, bij deze speciale dank aan:
– Bob Stöpler, als ontwikkelaar van het zadel en sparringspartner voor wat betreft de rest;
– Jasper Gesink als spin in het pitboxweb, technische ondersteuning en stroomlijnen van alles buiten het rijden om;
– Bart Vranken voor de technisch ondersteuning, beveiliging en sfeermakerij.